Toeval?

Tussen het bespreken van een begrafenis en de dag van de uitvaart gaan we altijd kijken waar op de begraafplaats precies de locatie van het graf is.

Zo lopen we enige tijd geleden op begraafplaats Karssenhof in Ouderkerk aan de Amstel en vinden al snel de plek waar we over twee dagen moeten zijn. “Vlak bij dit graf heb ik een paar jaar terug ook een begrafenis gehad nog vanuit de tijd dat we nog bij Dunweg werkten”. We vinden ook snel dat graf en staan even stil bij die plek. “Aardige mensen waren dat, hoe zou het ze vergaan?”

Toeval of niet? Twee weken later ontvangen we een mail van de dochter van de overledene van het bewuste graf van jaren geleden. “Ik hoorde dat u niet meer bij Dunweg werkt en kwam er via Google achter dat u samen met uw compagnon voor uzelf bent begonnen. Nu is mijn moeder ernstig ziek en destijds hadden we in mijn beleving fijn contact. Wilt u, nu op titel van jullie eigen onderneming, ons na haar sterven helpen met het verzorgen van de uitvaart?” Verbouwereerd geef ik aan dat we twee weken geleden nog bij het graf stonden van haar vader…

Kort daarna overlijdt mevrouw. Op de dag van de uitvaart vertrekken we nog één keer vanaf het woonhuis. De kist staat op een boerenwagen met twee paarden ervoor en vergezeld door dragers lopend naast de boerenwagen voert haar laatste rit door Ouderkerk naar de begraafplaats…

Voor dit graf hoefden we bij uitzondering niet te kijken waar het was…