Nog één keer zwaaien…
In een verzorgingshuis langs het water is plotseling een oudere man overleden. Er is overbrenging naar het uitvaartcentrum gewenst. Aangekomen bij de familie condoleren wij de nabestaanden en complimenteren hen met het uitzicht wat er is vanuit zijn raam over het water.
De familie vertelt dat ze een boot hebben en altijd, als zij bijna langs voeren, even belden dat zij het appartement bijna passeerden. Vervolgens liep meneer dan altijd naar het raam om even te zwaaien…
Nadat wij meneer op de brancard naar de overbrengauto gebracht hebben, loopt een van ons een stukje voor de auto uit en vervolgens en rijden we naar het uitvaartcentrum. Onderweg besluiten wij om iets om te rijden, om de weg te kunnen nemen die langs het water achter het appartement van meneer langsloopt.
Vanuit de auto bellen wij de nabestaanden op en vragen hen om nog even naar het raam te komen. En zo zijn ‘de rollen omgedraaid’ en komt meneer nog één keer langs, nu met al zijn dierbaren naar hem zwaaiend…
(Met dank aan de familie voor het mogen gebruiken van het filmpje en het mogen delen van het blogbericht)